nog één

STAALBOUW

Bij staalskeletbouw bestaat de dragende structuur uit een skelet, opgebouwd uit kolommen en balken. Deze zijn warmgewalste stalen profielen. Het architecturale voordeel van staalskelet-bouw is dat de wanden niet dragend zijn en daardoor de compartimentering relatief willekeurig kan worden ingevuld, zonder noemenswaardige meerkost. Er is met andere woorden een scheiding tussen de draagstructuur en de invulling, waardoor flexibiliteit mogelijk is.

 

 

Mijn eerste blog...

De traditionele woningbouw is een individualistische, projectgebonden bouwmethode, die bouwen tot een zuiver ambachtelijke onderneming maakt. Deze manier van bouwen is arbeidsintensief waardoor de verhouding tussen de kostprijs en de bereikte resultaten vrij hoog ligt. Het is een langdurig bouwproces dat sterk afhankelijk is van de weersomstandigheden. De traditionele woningbouw is een zware en massieve bouwmethode waarbij een gevoel van lichtheid en ruimtelijkheid door grote overspanningen moeilijk te realiseren is.

Vanuit deze beperkingen is een antwoord ontstaan door de semi- industriële staalwoningbouw.

INDUSTRIALISATIE
Met industrialisatie wordt bedoeld dat steeds meerdere producten in de fabriek of atelier gemaakt worden en daarna op de bouwplaats worden gemonteerd. Het doel hiervan is met minder arbeidsuren een kwaliteitsvolle woning te bekomen. Een consequent doorgedreven industrialisatie heeft als doel het bouwproces te rationaliseren. 

Bij industrieel bouwen houdt de ontwerper van bij het voorontwerp rekening met geprefabriceerde bouwcomponenten die in de handel aanwezig zijn. De componenten zijn gestandaardiseerd en worden geproduceerd in de fabriek in gunstige en beter gecontroleerde omstandigheden dan op de werf mogelijk is. Door de prefabricatie van de bouwcomponenten kan een betere kwaliteit worden bekomen en wordt een belangrijke kostenbesparing gerealiseerd. De besparing is het gevolg van de geïntegreerde oplossing, die 1 component biedt aan de verschillende bouwfysische vraagstukken. De gevelelementen voldoen aan de drie eisen, die aan een bouwschil worden opgelegd. Ze zijn zelfdragend (stabiliteit), ze zijn waterdicht (hygrisch) en ze zijn geïsoleerd (thermisch). Naast de bouwfysische vereisten, bieden de gebruikte elementen een afgewerkt en estetisch verantwoord exterieur. Bij het traditionele bouwsysteem zijn voor dezelfde vraagstukken telkens individuele oplossingen nodig, dragende muren en lintelen, vochtkeringen, isolatieplaten en gevelstenen. Elk van deze oplossingen zijn kleinschalig en vereisen dure arbeidsuren.

Deze gestandaardiseerde onderdelen laten voldoende ontwerpvrijheid zodat ze in vooraf ongekende combinaties kunnen worden samengevoegd tot een woning. Bij het ontwerpen van de woning, wordt van bij de eerste schets rekening gehouden met een logisch-structurele opbouw van de woning en een logisch-esthetische opbouw van de gevel. Het gebruik van modules is hierbij een middel. De modulaire maatcoördinatie en het repetitief gebruik van standaard bouwelementen zijn een handige leidraad binnen de ontwerpmethodiek die op industrieel bouwen is gericht.